“Het is níet sociaal om mensen in de bijstand te laten zitten, dat is asociaal”
Maarten: “Uiteindelijk doen we het voor onze inwoners. Het doel is een gelukkige, gezonde inwoner die zo min mogelijk afhankelijk is van voorzieningen. Wat is daar bij uitstek het middel voor? Kijk alle onderzoeken maar na: dat is werk. Dankzij werk kunnen mensen hun schulden aflossen, zijn ze gelukkiger en gezonder, creëren ze een sociaal netwerk waar ze op kunnen terugvallen als er eens iets gebeurt. En ja, daar zit ook een besparing in, aan de achterkant. Toch blijft het hoofddoel die gelukkige inwoner. Dat wordt vaak door elkaar gehaald: jullie zijn er alleen maar om te bezuinigen. Dat is niet zo.”
Rob: “Dat het uiteindelijk een besparing oplevert zie je onderaan de streep wel staan. De weg er naartoe is anders.”
Maarten: “Vroeger werd gedacht: het is niet sociaal als je mensen onder druk zet om te werken. Maar dan creëer je een afhankelijkheidsrelatie. Mensen kregen het idee: ik heb een klantmanager, die leeft mee en voelt mee, die zorgt voor mij. Door nu te zeggen: ‘wat gaat u er zelf aan doen?’ stellen we een fundamenteel andere vraag. Dat zet mensen in hun kracht, dat vind ik het mooie ervan. Want het is níet sociaal om mensen in te bijstand laten zitten, dat is asociaal.”
Rob: “Als je mensen in hun kracht zet krijg je ook de mooie verhalen, van mensen die opbloeien.”